Trebusz (trebuszet, trebuczet, trabutium, frondibola, perier, bleide, tribock, petraria) - barobalistyczna machina miotająca, wykorzystująca zasadę dźwigni, miotająca pociski stromotorowo i charakteryzujące się niemal stuprocentową celnością.

Trebusz oryginalnie był machiną wykorzystującą przeciwwagę stałą, zamocowaną na krótszym ramieniu dźwigni. Na jednym krańcu belki umocowany był pojemnik z kamieniami, ołowiem. Na drugim krańcu usytuowana była pętla, do której wkładano pociski. Następnie całe ramię ściągane było ku dołowi przy pomocy lin (w stronę specjalnie wykopanego dołu) i przymocowywane do ziemi. Po zwolnieniu zaczepu ramię i zwolniona pętla nabierały rozpędu i miotały pociski. Używany już w starożytności, charakteryzował się bardzo dużą celnością, przy ograniczonym zasięgu.

Trebusz (trebuszet, trebuczet, trabutium, frondibola, perier, bleide, tribock, petraria) - barobalistyczna machina miotająca, wykorzystująca zasadę dźwigni, miotająca pociski stromotorowo i charakteryzujące się niemal stuprocentową celnością.

Katapulta — machina miotająca pociski wykorzystywana głównie w starożytności i średniowieczu. Zasada jej działania opiera się na wykorzystaniu energii sprężystej. Energia ta była wykorzystywana do miotania na odległości kamiennych pocisków.

Katapulta to również współcześnie urządzenie służące do wspomagania startu samolotów, stosowane na okrętach (katapulta startowa samolotu).

Balista to neurobalistyczna, starożytna machina miotająca używana do czasów średniowiecza, najczęściej przy oblężeniach miast i umocnień, wystrzeliwująca pociski po torze płaskim.

Wynalazek machiny wyrzucającej strzały lub kamienie stromotorowo przez sztywne ramiona, których końce zamocowane były na sprężystych powrozach z końskiego włosia przypisuje się mieszkańcom Syrii w ok. 500 r p.n.e. Podobna broń miotająca pociski płaskotorowo w tym samym czasie wynaleźli też Fenicjanie, ale dopiero po przejęciu ich przez starożytnych Greków można mówić o ich rozwinięciu. Początkowo machiny te nazwali Grecy katapultami (katapeltai), rozdzielające je później na:

• palintonon - machina miotająca kule stromotorowo, po przejęciu przez Rzymian nazwana balistą, w IV wieku p.n.e. zanika i jej miejsce zajmuje grecki monankon, nazwany przez Rzymian onagerem
• euthytonon - machina miotająca strzały i włócznie po torze płaskim, nazwana przez Rzymian catapultą lub scorpio, od IV w p.n.e. znana jako balista.

Pierwsze wzmianki o broni pochodzą z IV w. p.n.e., z miejscowości Syrakuzy - najprawdopodobniej użyta w bitwie pod Himerą - opisywana jako broń stawiana na "stojaku" o dwóch długich drewnianych ramionach i linach ze zwierzęcych ścięgien rozpiętych między nimi (po jednej na ramię), które to można było naciągać z pomocą systemu korbowego i z pomocą spustu gwałtownie rozluźniać powodując wystrzelenie pocisku znajdującego się w suwnym korytku. Prawidłowe funkcjonowanie i celność zależały od dokładnego zestrojenia ze sobą obu wiązek strun, zwanych z greckiego tonos - sprawdzanie naprężenia odbywało się przez szarpanie każdej wiązki i porównywanie wydawanych dźwięków. Strojenie balisty wykonywane było dość często, na rozstrojenie miało wpływ wiele czynników, jak choćby zmiana warunków atmosferycznych.

Onager (także mangonela) – rodzaj machiny wojennej, typ katapulty używanej w starożytności i średniowieczu).

Zbudowany z podwozia z kołami oraz z długiego ramienia z pojemnikiem na kamienie, kawałki ołowiu lub smołę. Energia potrzebna do strzału pochodziła ze skręcenia sprężystych konopnych lin, pomiędzy którymi umieszczone było ramię miotające. Chcąc wystrzelić pocisk ramię odciągano do tyłu, niemal do pozycji poziomej i przymocowywano do liny spełniającej rolę cyngla. Wtedy umieszczano w pojemniku pocisk, zwalniano ramię, które miotało pocisk zatrzymując się na umocowanej na środku belce.

Onagry służyły również często do miotania odchodów ludzkich i głów zabitych jeńców, co miało wywołać w obleganym mieście zarazę i obniżyć morale broniących się. Niektóre onagery miały specjalne pojemniki mogące wystrzeliwać specjalne pociski. Takie pociski nazywane były sige (podobno niektóre ważyły ponad 1 tonę).